1. |
Grijs Verleden
04:08
|
|||
|
Zoals een grijs verleden maar noch zwart, noch wit, noch beeld
Alles op gevoel en alles nog verdeeld
Haar vormen heb ik nooit gezien maar getekend in menig lied
Zonder mond, zonder ogen, zonder kleur, zonder iets
De herhaling haalt mij in zoals een tunnel in Parijs
Maar de muren hier om mij heen staan gevormd naar haar lijf
Ik schrijf geschriften in het structuur dat ik volg zoals wij het beleefden
Ik zie het licht nabij het eind in een ver grijs verleden
Ik dacht te zien hoe ze lachte
Hoe zij het spel speelde op haar maat
Hoe dat voelt dat voel ik later
Ik heb haar nooit gezien of gehaat
|
||||
2. |
Misschien Morgen Wel
04:01
|
|||
|
Misschien, misschien, morgen wel
Je hoort het nog, ik bel je snel
Misschien, misschien, morgen wel
Je hoort het nog, je hoort het nog
Het is zo stil alleen
Waar gaat dit drama heen
Het is een bekend tafereel
Ze speelt een spel en ik ben het toneel
Het is al eerder voorgekomen
Ik ben naïef en zit te dromen
Het is een andere fantasie
Het is zwarte poëzie
Ik weet het...
Misschien morgen of iets later
Bij de bus of bij ons op school
Ik zie je nooit meer aan mijn zij
Maar toch blijf ik bij jou
En morgen of misschien wat later
Dat jij je nog bedenkt
Ik hoor je zeggen, denken: je hoort het, ik bel je
Misschien morgen wel
|
||||
3. |
Zwarte Ramen
03:44
|
|||
|
Het is zwart in de kamers, in dit hoofd waar het is bewaard
Het is zwart aan de muren, waar nog staat dat ik zwijg
En niemand weet nog hoe en niemand weet nog waar
Maar in de schaduw in dit lichaam zit ik achter een zwart raam
Het is zwart in de aderen, in de lijf waar het doorheen is gegaan
Het is zwart aan de scherven, die zijn geleden in een andere tijd
En niemand weet nog hoe en niemand weet nog waar
Maar in de schaduw in dit lichaam zit ik achter een zwart raam
|
||||
4. |
De Nacht en Haar Verhaal
04:13
|
|||
|
Verblind met mijn ogen dicht, de nacht en haar verhaal
Op mijn zij, met mijn haren recht overeind in de kou
Kruip ik weg en terug in slaap, weer weg en terug in slaap
Weer weg, verder weg
Dicht achter mij als een dolk in mijn rug, de nacht wordt herhaald
In de echo wil ze meer, in de echo meer en meer
Ik kruip weg en terug in slaap, weer weg en terug in slaap
Weer weg, verder weg
|
||||
Zwarte Poëzie Utrecht, Netherlands
Zwarte Poëzie is a New Wave band from The Netherlands blending sharp alternative rock inspired guitar sounds with drummachines, synths and Dutch vocals.
If you like Zwarte Poëzie, you may also like:
Violent Rains
by Minuit Machine
supported by 11 fans who also own “Grijs Verleden”
Minuit Machine deliver a neat album here.
go to album
supported by 10 fans who also own “Grijs Verleden”
Fantastic album from one of my favorite bands of all time. Every song on this album is great, it was hard to choose one to be my favorite.
go to album
This Fog That Never Ends
by Hante.
supported by 10 fans who also own “Grijs Verleden”
Hante. what can I say that hasn't been said? this is album is fantastique! every song is perfect the lyrics for the title track make me weep from the sheer beauty. Hate vs Love has to played once a day and Noir is a masterpiece!!
go to album
Dream pop jammers that skip from psych to alternative to indie pop and back again.
go to album
There You Ain't
by Grave Saddles
Twangy grunge? Dinosaur Jr. except make it Emmylou Harris? It's real on the new EP from California band Grave Saddles.
go to album
Neo-psychedelia made from hypnotic loops and delayed guitars for fans of Brian Eno, Tame Impala, and Melody's Echo Chamber.
go to album
supported by 10 fans who also own “Grijs Verleden”
the title states it all, I believe we all have people in our lives that we shouldn't love bc they don't love us back or perhaps not as much as we love them no matter, love in and of itself is sometimes the reward as this ep is!! I can't get enough!!
go to album
